Wist je dat de oorsprong van 11 hondenrassen in Nederland ligt? Daar mogen we natuurlijk best een beetje trots op zijn, Nederlandse honden! Een overzicht:
Hollandse Herder korthaar
foto: Teunie / Wikicommons
We beginnen de lijst met de Hollandse Herder. Deze staat drie keer in de lijst, ze zijn er namelijk met korthaar, langhaar en ruwhaar. De Hollandse herder is een sterke hond, dat moest ook wel, want in vroegere eeuwen had men op het platteland een hond nodig die weinig eisen stelden, en zich gemakkelijk aanpaste aan het harde bestaan van toen. De Hollandse herder werd ingezet om schapen te hoeden. Ook werd hij gebruikt op boerderijen om bijvoorbeeld de kippen en ganzen te bewaken. Het zal dan ook niet verbazen dat dit de karaktereigenschappen zijn van de Hollandse herder: trouw, betrouwbaar, oplettend, waaks, zelfstandig, doorzettingsvermogen, intelligent, bereid te gehoorzamen en begaafd met de ware herdershondenaard.
Hollandse Herder langhaar
foto: Teunie / Wikicommons
Hollandse Herder ruwhaar
foto: Teunie / Wikicommons
Saarlooswolfhond
foto: Orinek7 / wikicommons
De Saarlooswolfhond is gefokt door Leendert Saarlos. Gewone huishonden vond hij maar ‘sierhondjes’. Dit gold ook voor zijn favoriete ras, de Duitse herder. Hij wilde weer een ras met natuurlijk eigenschappen en begon midden jaren ’30 van de vorige eeuw met het kruisen van een Duitse herder met de wolf. Hij hoopte de werklust van de herder te combineren met het grote uithoudingsvermogen en kracht van de wolf. Het experiment was gedeeltelijk succesvol. Er werd een nieuw hondenras gecreëerd, maar de vluchtdrift van de wolf bleek erfelijk dominant over de aanvalsdrift van de Duitse herder. Voor politie- en africhtingstaken was de Saarlooswolfhond dus niet geschikt. Door hun voorzichtige karakter waren ze juist meer geschikt als bijvoorbeeld blindengeleidehond.
Schapendoes
foto: Steffen Heinz / Wikicommons
De Nederlandse schapendoes is een schaapsherderhond. Hij werd voornamelijk gebruikt door herders in Drenthe en op de Veluwe. De schapendoes heeft een levendig, alert en moedig karakter. Hij houdt van zijn baasjes, is vriendelijk maar kan ook heel ondeugend zijn.
Hollandse Smoushond
foto: Jovare / Wikicommons
De herkomst van de hollandse smoushond is niet helemaal bekend, maar waarschijnlijk via de Rotterdamse haven vanuit Duitsland. Ze waren begin 20e eeuw zeer populair in Amsterdam, dit hondje was namelijk heel geschikt om de stallen van ongedierte vrij te houden. Vlak na WO II leek het ras uit te sterven, tot in 1978 begonnen werd met een terugfokprogramma. Vanwege het terugfokprogramma worden alle honden intensief gevolgd, wat ook inhoudt, dat honden alleen in Nederland geplaatst worden. Van eigenaren wordt verwacht, dat men met een voor de fok goedgekeurde hond minimaal 1 nestje fokt, dus smousjes worden in de huiselijke kring grootgebracht om zich zo tot goede sociale honden te ontwikkelen. Het is een stevig gebouwde ‘vierkante’ hond met een vrolijk, vrij karakter, die wel van flink wat beweging houdt.
Drentsche Patrijshond
foto: DutchID / Wikicommons
De Drentsche patrijshond is al een heel oud hondenras. Deze staande jachthond stamt waarschijnlijk af van de spioen, een type hond dat in de 16e eeuw met de Spanjaarden meekwam naar Nederland. De Drent is een jachthond, maar kan ook goed als huishond gehouden worden. Ze kunnen gevoelig en aanhankelijk zijn, ze willen dan ook graag echt in het gezin opgenomen worden.
Stabijhoun (Stabij)
foto: Steffen Heinz / Wikicommons
De Stabij is het populairste Nederlandse hondenras. Ieder jaar worden er zo’n 350 nieuwe pups geboren, en daarmee behoren ze tot de meest voorkomende hondenrassen in Nederland. De stabij is bekend als zeer goede jachthond, die het ook heel goed doet in een gezinssituatie. Ze zijn vriendelijk, ook tegen kinderen, enthousiast en een tikkeltje eigenwijs. De stabij is een staande jachthond, dat wil zeggen een hond die zodra hij de aanwezigheid van wild bespeurt roerloos stil blijft staan, soms met een voorpoot geheven en met de neus in de richting van het wild. De stabij is ook gek op zwemmen, en is in staat om wild uit het water te apporteren.
Wetterhoun
foto: 23dingenvoormusea/ Wikicommons
Wetterhoun spreek je uit als ‘wetterhoen’. Dit hondenras wordt voornamelijk gebruikt bij de jacht op waterwild. Het zijn echte zwemmers. Ze komen net als de Stabij uit Friesland, hier komt hij al eeuwenlang voor, vroeger vooral in het Friese merengebied. De wetterhoun is vrij rustig, en heeft een zacht karakter. Ze kunnen dan ook perfect met een gezin leven.
Kooikerhondje
foto: Burner83 / Wikicommons
Ook het Kooikerhondje komt al vele eeuwen voor in Nederland. Het hondje is al te zien op schilderijen uit de 17e eeuw. Geschiedenisschrijver Pieter Hooft schreef in zijn ‘Nederlandsche Historiën’ dat in 1572 het leven van Willem van Oranje gered is doordat een kooikerhondje gekrabd heeft aan zijn legertent bij Hermigny en daardoor is wakker geworden en ontsnapt is aan Spaanse overvallers. Vroeger werd het kooikerhondje ingezet in de eendenkooi. Hij hielp met het binnenlokken van de wilde eenden, hiervoor gebruikt hij zijn grote pluimstaart. Begin 20e eeuw daalde echter het aantal eendenkooien in Nederland en dreigde het kooikerhondje te verdwijnen. Het ras is gelukkig behouden gebleven, vooral dankzij de inzet van Mevrouw M.C.S. Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol. Het zijn nog steeds echte werkhondjes, en er moet dan ook voor vervangend werk worden gezorgd, bijvoorbeeld apporteren of behendigheid.
Markiesje
foto: Mvdleeuw / wikicommons
Ook het Markiesje, of honden die er veel van weg hebben, zijn al te zien op schilderijen uit de 17e eeuw. Het duurde echter tot 1999 tot het Markiesje door de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland hem als officieel hondenras heeft erkend. De markies houdt van actie! Lekker veel rennen in de bossen, of bijvoorbeeld een hondensport.
4 reacties
Schipperke
hoi waarom is je achternaam schipperke ?
is het een typfout
Ik heb zelf niet het aap-noot-mies leesplankje op school gehad. Ik beschouw de Hollandse 3 herders als één ras. Maar waar blijft, van het leesplankje!! , naast Does, de (Schapen-)does de Kees(-hond)?
m.vr.gr. Peter