Er zijn allerlei soorten herdershonden, waaronder de Hollandse herder. Deze honden komen van eigen bodem en zijn ontzettend geliefde huisdieren. Dat is niet voor niets, want het zijn sterke, slimme en trouwe dieren. Wil je meer te weten komen over Hollandse herders? Hier lees 8 interessante weetjes.
Ze worden sinds de negentiende eeuw gefokt
Onderzoekers weten niet precies wanneer Nederlanders begonnen zijn met het fokken van deze honden, maar er wordt gedacht dat de dieren sinds de negentiende eeuw in Nederland voorkomen. In 1898 kwam het officiële moment waarop de dieren erkend werden als een uniek ras. Een prachtige aanvulling voor de hondenrassen Nederland.
Ze werden ooit met uitsterven bedreigd
In de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw was het moeilijk om een Hollandse herder te vinden. Dat had alles te maken met de toename van machines binnen de landbouw, waardoor deze honden niet meer zo nodig waren. Tegelijkertijd zorgde de Tweede Wereldoorlog ervoor dat er minder honden gefokt werden. Gelukkig werd er na de oorlog een nieuw fokprogramma opgezet, waardoor de Hollandse herder nog steeds volop in Nederland te vinden is.
Ze werken soms als politiehonden
Oorspronkelijk werkten Hollandse herders vooral op boerderijen, maar inmiddels hebben ze een andere baan gevonden. De dieren worden nu veel ingezet door de politie. Sinds 1907 worden ze officieel getraind door de Nederlandse politie. De honden kunnen helpen bij het arresteren van verdachten, maar ook bij het opsporen van drugs of wapens.
Het zijn fanatieke sporters
Hollandse herders zijn dieren die van beweging houden, waardoor deze honden het ook goed doen in competities. Ze zijn intelligent, wendbaar en enorm snel. Zo kunnen ze meedoen aan wedstrijden waarbij ze een parcours afleggen, maar ook prijzen winnen voor het vangen van ballen of het volgen van geuren. Zoek je dus een hond waarmee je in de prijzen kunt vallen? Dan is een Hollandse herder een goede keuze.
Ze komen in drie verschillende vachtsoorten
Niet iedere Hollandse herder ziet er hetzelfde uit. De meeste mensen denken bij deze dieren aan honden met een korte vacht, maar er zijn ook langharige Hollandse herders. Verder is ook de ruwharige Hollandse herder een variant die voorkomt. Waar je de kort- en langharige Hollandse herder af en toe moet kammen om losse haren te verwijderen, verhaart de ruwharige Hollandse herder bijna niet. Deze dieren moet je wel twee keer per jaar plukken, waarbij je losse haren verwijdert.
Ze hebben aanleg voor gezondheidsproblemen
De Hollandse herder is over het algemeen een erg gezond ras, met een gemiddelde levensverwachting van 13 tot 15 jaar. Toch geldt voor alle hondenrassen dat ze genetische aanleg kunnen hebben voor bepaalde gezondheidsproblemen. Zo komen allergieën vaak voor bij Hollandse herders, waarbij ze gevoelig zijn voor bepaalde soorten voer. Ook het prikkelbaredarmsyndroom is een bekend fenomeen bij de dieren. Ze kunnen ook immuunproblemen hebben, waarbij hun immuunsysteem hun eigen spieren aanvalt.
Ze hebben allemaal dezelfde kleur
De vacht van Hollandse herders kan verschillende lengtes hebben, maar de kleur is altijd hetzelfde. Deze kleur wordt brindle genoemd en is een lichte bruine kleur met strepen in vergelijkbare tinten. Waar sommige Hollandse herders een zilverachtige ondertoon hebben, is deze bij andere Hollandse herders juist goud. Deze kleine variaties zijn toegestaan, maar zonder de typerende brindlekleurige vacht mag de hond officieel geen Hollandse herder genoemd worden. Dat is niet voor niets, want deze kleur kwam oorspronkelijk alleen bij deze dieren voor. Daarom werd het als een typerend kenmerk gezien toen dit ras voor het eerst officieel erkend werd.
Ze hebben veel beweging en vachtverzorging nodig
Overweeg je om een Hollandse herder in huis te halen? Dan is het goed om te weten dat deze dieren veel beweging nodig hebben. Ze moeten dagelijks de kans krijgen om hun energie kwijt te kunnen, zoals een lange wandeling of achter een bal aanrennen in de tuin. Verder is het belangrijk om hun vacht minstens tweemaal per week te borstelen. Dit geldt vooral voor de kort- en langharige Hollandse herder.